Hoe tijd voor jezelf maken

Hoi Dames

Even een vraagje hoe maken jullie tijd voor je zelf ik heb afentoe het idee dat ik tijd tekort kom,heb 3 schatten van kinderen maar ben zo druk met ze dat ik mezelf helemaal wegcijfer afspraken met vriendinnen maken om wat leuks te doen heb ik niet. Mijn dochter die al 5,5jr ziekenhuis in en uitloopt omdat ze een syndroom heeft me zoon die nu op autisme wordt getest me andere zoon die fysio heeft door afplatting hoofdje, zwanger van de 4e en doe alles alleen,"vrienden"zeggen wel als je hulp nodig heb geef een gil en geloof me heb vaak genoeg aangegeven van kunnen jullie me even helpen of wat dan ook al met al hoor je ze dan gewoon niet.

Ik merk aan me zelf dat ik  de laatste tijd weinig kan hebben (kort lontje) kan uit het niets heel boos worden en jank buien krijgen omdat het me soms gewoon teveel wordt! heb nergens zin in doe de dingen die ik behoor te doen als moeder voor de kids zorgen met ze naar buiten gaan al me liefde en aandacht geven etc maar waar blijf ik me kids zijn zo afhankelijk dat ik zelfs niet ff rustig een douche kan nemen dan staan ze al op me deur te bonken mama mama mama wat doe je? eindstand sta ik dan met me kids onder de douche,ik heb al jaren geen uitstapje meer gemaakt zonder kids eigelijk al sinds me dochter er is heb ik never meer wat onder nomen en als dan weg ga is het met de kids  ik zou gewoon zo graag al is het maar 1x in de 3 maanden van mij part er ff tussen uit kunnen aan me ma hoef ik het niet te vragen want die belt na een uur al op van ik ben moe kom ze halen (tevaak gebeurd of zegd ik kom ze halen voor een weekendje en dan gewoon niet opdagen en niet de telefoon opnemen) Me kids wil ik niet bij de vader laten omdat teveel gebeurd is (losse handjes naar mij toe en exreem streng tegen over mijn 2 oudste zijn mening een kind mag je klappen geven je hoeft ze niet met woorden  te straffen maar met de hand omdat ie zelf zo is groot gebracht ben het daar dus totaal niet mee eens en das ook de reden dat het uit is!(hij heeft ze nog never geslagen maar wel gedreigd)

Hij werkt nu wel aan zich zelf en dat gaat opzich wel goed hij is nu ook een stuk liever naar de kids toe maar toch wil ik ze nog niet alleen laten met hem kids zijn gek op m hoor dat is gewoon overduidelijk vooral densley is helemaal idolaat met zijn papa alicia is meer een mama kindje hoewel ze wel gezegd heb dat ze ook wel is bij papa wil wonen haha.

Ik heb zelf jaren lang last van Borderline gehad van me 12e tot mijn 24ste had ik het niet in de hand,+ anorexia zo'n foute combinatie samen maar merk gewoon dat ik weer langzaam die muur aan het opbouwen ben die ik juist met zoveel moeite had afgebroken heb gewoon gevoel dat ik verzuip en mezelf helemaal kwijt ben,ben gewoon niet me zelf meer verwaarloos mezelf gewoon koop niets voor mezelf koop ik wat dan voel ik me schuldig en breng het weer terug vandaag ook ik kocht een positie broek en t-shirt en was thuis en na een uur heb ik t weer terug gebracht en heb ik er wat van gekocht voor me kids ook heb ik de zenuwen omdat ik nog niets gedaan heb in het huis voor de babe heb nog niets nada nopes ,kan ook niet echt genieten van me zwangerschap omdat zo druk ben met me kids!Ben heel blij met me kiddies hoor en met me zwangerschap maar wanneer is het nou is MAMA TIJD?! me oudste slaapt gelukkig optijd maar densley van 2 das een ramp de ene x slaapt ie half 8 maar is dan om 22:00 weer wakker kayden slaapt ook op tijd alleen draakje densley is soms zooooo dat ie of heel vroeg slaapt maar dan weer 22:00 wakker is of hij slaapt pas een x tegen 23:00 dus ja dan is er ook niet echt mama tijd om te chillen want ben dan alleen maar bezig om hem 100.000 x naar zijn bed te brengen en als alles dan eindelijk een x slaapt dan is het huis aan kant maken of een was wegstrijken want overdag strijken lukt gewoon niet! HELP hoe maken jullie tijd voor je zelf?zit er ook serieus aan te denken om weer met een psycholoog te praten hoewel ik ook denk kom op nic je bent er nu 7jr vanaf en slikt al sinds 2006 geen medicijnen meer (meteen mee moeten stoppen dat ik zwanger was van mijn dochter)slikte antidepresievem (last van manis depresief na overlijden vader dat nu 9jr geleden is)Maar voel me langzaam weer weg glijden in de nic van 2000/2004  en voel me zo'n sukkel dat ik t toelaat me zo tevoelen maar denk dat als zo door ga ik verder van huis ben weet het gewoon echt niet meer HELP want doe wel of alles goed is heb gewoon me masker weer gevonden blijven lachen en leuk blijven doen als of er niets aan de hand is en dat had ik eindelijk een beetje afgeleerd

sorry voor me lange blog